Kleine Laura
De start van mijn zangverhaal begon al heel vroeg. Als 3 jarige kleuter stond ik met de knalgele stekker van het grasmachine op het verhoogde terras van mijn ouders te zingen. Mijn vader heeft daar beelden van genomen! Super schattig! Dat zat blijkbaar altijd al in mij. Ik was een geboren performer! Ik zong altijd heel graag.
Tante Yvette
Als 5 jarige zat ik bij tante Yvette In de kleuterklas. Zij zong heel veel, ik vond dat fantastisch! Ze zei tegen mijn moeder dat ik zo'n mooi stemmetje had en naar een zangkoor moest gaan. Mijn mama heeft goed naar haar geluisterd en mij naar de orgelpijpjes gestuurd voor een test. Maar dat was helemaal niks voor mij, in koor zingen. Ik vond dat niet tof. Ik heb dat na de eerste les ik direct stopgezet.
Me and my piano
Met piano spelen dacht ik echt mijn walhalla gevonden te hebben. Ik zette er helemaal mijn zinnen op! Op mijn 8ste ben ik privéles piano gaan volgen en notenleer. Dat vond ik eigenlijk wel tof. De theorie vond ik niet tof maar het samen zingen en de noten zingen vond ik fantastisch! Dat was op het conservatorium van Leuven, heel klassiek academisch.
“Da’s iets voor het songfestival!”
Tijdens mijn laatste examen bereidde ik een nummer voor. Ik zong het en zij begeleiden dan op de vleugel piano. Ik genoot van elke seconde!
De lerares zei toen: “Amai! Sjiek! Dat is om mee naar het Songfestival te gaan!” Dat ga ik nooit vergeten! Ik was zo fier!
Ik wist vanaf toen wel echt zeker dat ik iets met zingen wilde doen. Dat deed me iets! Op de Academie in Leuven was er toen enkel klassieke muziek. Het was echt niet mijn ding, ik wou popmuziek doen! Coole dingen zingen zoals rock’n’roll! Muziek dat ik op de radio hoorde. Maar ik vond geen leerkracht.
Rond mijn 15/ 16 heb ik besloten om te stoppen met piano en alle theorievakken daar op het conservatorium en ben ik beginnen zoeken naar bandleden op school.
Pathetic
De eerste band waar ik mee in contact kwam heette Pathetic. Het was allemaal supercool! Gerwin die schreef de nummertjes. Tim drumde en Ward speelde elektrische gitaar. En ik zong. Ik kroop achter de micro en sindsdien ben ik er nooit meer vandaan gekomen! We deden allerhande festivals zoals de kunstbende en alle lokale rockconcertjes.
Ik ben letterlijk op een klein podium begonnen en heb vele festivalletjes en scholen in Leuven en omstreken onveilig gemaakt! Op een gegeven moment deden we mee aan een jeugd en muziekwedstrijd. Daar is echt een belangrijke wending gebeurd. Achteraf kwam er een jurylid naar mij, Marlies van Wemmel, heel belangrijk persoon in mijn carrière eigenlijk, en ze zei: ”Je hebt echt een schoon stem. Je moet zangles volgen.”
Watblieft?!
Ik wist even niet wat ik hoorde want, ze zei toch dat ik een mooie stem had? Zangles is toch voor mensen die niet kunnen zingen? Ik was ervan overtuigd dat als ik zangles zou volgen, mijn stem zou veranderen en mensen het dan niet meer mooi zouden vinden.
Nu heb ik er natuurlijk een heel ander beeld over! Toch volgde ik haar raad op. Ze is zelf met mij naar Brussel gereden, naar een zangleerkracht, maar ik voelde mij niet top bij hem. Ik ben blijven zoeken naar de geschikte zangleraar/ zangtherapeut.
Ik vond de juiste match bij Gunther Maginelle.
10 jaar lang ging ik wekelijks een half uurtje naar hem toe. Het klikte zo goed omdat hij niet streng was wanneer ik niet studeerde. Daardoor kon ik het ook blijven volhouden en evolueerde ik ook.
Band Vibe
Na al die zanglessen was ik klaar voor de wereld en ben ik beginnen auditie doen. Rond mijn 17/18 jaar ben ik bij Bad Cirkuz begonnen. Daar hebben we echt veel gedaan, van optredentjes in zowat élk café in België, naar wekelijkse concerten tot zelfs een tour in Portugal. Daar heb ik geleerd hoe belangrijk die Band Vibe is! Je beleeft alles samen, als een echt team!
Addicted Krew Sound
Na Bad Circus ben ik beginnen zingen bij Addicted Krew Sound. Ik verving er Selah Sue die het te druk had met haar eigen projectjes. Het genre was Jazzy Dubstep en Jungle Drum and Bass. Het hoogtepunt bij AKS was dat we werden uitgenodigd door Studio Brussel. We waren geselecteerd voor de nieuwe poule (nu heet dat de nieuwe lichting). Daardoor mochten we een LIVE opname maken, super cool! Ons filmpje had 21.000 views die avond! Voor die tijd betekende dat zoveel als VIRAL gaan! Ik weet nog dat ik erna terug naar de zangles ging en Gunther tegen mij zei: “Amai, Laura, super goed gedaan! Je hebt 1 ding specifiek enorm goed gedaan en dat is je microfoontechniek! (Meer over microfoontechniek lees en hoor je hier; link naar aflevering over microfoontechniek).
Die opname heeft de deur geopend naar allerlei concerten als Lowlands en Eurosonic. Meestal sloten we de festivals af en dat was heel cool! Voor mij was na 3 jaar het hoogtepunt bereikt, ik begon me wat te vervelen en ben eruit gestapt.
James Bond
Op een avond kreeg ik plots telefoon van iemand van de VRT die mij vroeg of ik ‘Tomorrow never dies’ kon zingen op hun James Bond concert. Dat is een heel moeilijk nummer maar ze geloofden in mij. Ik belde Gunther die in eerste instantie twijfelde, maar ik wilde het echt. Dit was een kans om op TV te zingen. Ik heb heel dat nummer in mijn eentje op mijn kamer ingestudeerd en elke dag geoefend. Ik bleef gaan en gaan tot ik eindelijk aan die hoge noot geraakte.
Na twee maanden lukte het mij! Ik ben er heel fier op!
Het concert was samen met het Brussels Philharmonic onder leiding van dirigent Dirk Brossé. Ik stond er als underdog tussen allemaal grote namen als Jasper Steverlinck. Ik was super trots! Het tweede concert heb ik ook meegedaan. Daar kreeg ik een enorme black out. Dat verhaal kan je trouwens hier (link) lezen en beluisteren. Dat was gelukkig niet opgenomen. Chanceke! Ik heb super veel positieve reacties gehad op dat concert.
Manager
Door al die reacties had ik voor het eerst een manager. Ik begon veel nummers zelf te schrijven omdat hij contacten had in de publishing wereld. Ook in Nederland was ik actief in het schrijven van nummers. Het idee was om samen een plaat te maken. Maar ondertussen begon ik ook te werken bij ikea als grafisch vormgever. Met de enige reden dat muziek niet zo dik betaalt als je enkel songs schrijft.
Ozark Henry
Ik werkte een jaartje bij IKEA toen ik werd opgebeld omdat ze een zangeres zochten bij Ozark Henry. Hij was net aan het touren in Italië. Ik ben auditie gaan doen. Het voelde super goed aan, de stem van Piet Goddaer blende goed met mijn stem.
De volgende dag kreeg ik telefoon dat ik mocht beginnen! De eigenlijke opdracht was enkel de tour van Italië, maar uiteindelijk heb ik 5 jaar bij Ozark Henry gezongen. Samen met dat entourage ben ik de halve wereld afgereisd. Van Italie tot Duitsland, de States tot Singapore. Van Piet (Ozark Henry) heb ik enorm veel geleerd. Ik mis ze nu nog wel. Dit is ook de tijd dat ik in mijn zangcoaching avontuur stapte. Het Depot hier in Leuven (ja toch hè?) zocht een vervang leerkracht zang en vroegen mij. Ik vond dat super boeiend en een heel leuke kans.
Derde keer goede keer
Piet kondigde een pauze aan. Op dat moment werd ik voor de derde keer gebeld met de vraag of ik het Eurovisiesongfestival wilde doen. Nadat ik het twee keer geweigerd had, en nu toch tijd had want Ozark Henry lag even stil, heb ik toegezegd.
Dat was echt het meest zotte ding dat ik ooit in mijn leven heb gedaan! Ik ga er een aparte podcast aflevering van maken.
Sing en Zang
Na het Songfestival heb ik mijn job bij Ikea opgezegd om mij volledig op muziek en voice over werk te focussen. Zo is dan ook mijn eigen zangatelier hier bij mij thuis in Leuven ontstaan. Ik ben nu volop met eigen projecten bezig en voel dat dit is waar ik naartoe wil!
Hopelijk vond je het leuk om mijn verhaal te lezen. Ik vind het toch belangrijk dat als je zangles bij iemand gaat volgen dat je een beetje het verhaal achter die persoon kent, en weet waar de kennis vandaan komt.
Bedankt voor het lezen!
Comments