top of page

Interview met Maggie van 'Zangles met Maggie' Deel 2

Bijgewerkt op: 9 aug. 2022

Maggie: Een grote misvatting is dat coachees verwachten dat ze binnen een bepaalde tijd gaan leren zingen. Maar zo werkt het niet.

Ik heb ook online cursussen. Daar vragen cursisten vaak: Hoelang duurt het om de cursus af te werken? Maar het draait niet om welke resultaten je wil behalen en hoelang doe je erover om dat te behalen. De cursus zal jou erin ondersteunen. Ik vind het heel mooi dat jij zegt dat je blijft leren, Laura.


Laura: Ik ben een coach hopper. Ik geloof dat als je voor een lange tijd bij dezelfde coach zit, de coach je niet meer goed hoort. Niet dat hij of zij niet luistert maar omdat jullie al zo lang bij elkaar zijn. Ik merk dat hier ook met coachees, als ze even op vakantie zijn geweest en ze komen dan terug, dan kan ik weer met frisse oren naar hen luisteren en zo nieuwe dingen vinden om aan te werken.


Maggie: Dat vind ik heel interessant! Dat is de beginners mindset. Mediteer jij, Laura?


Laura: Absoluut! Ik denk dat we als zangers dat wel moeten doen.


Maggie: Sinds een jaartje mediteer ik elke ochtend. Er bestaat zoiets als beginners mind. Dat houdt in dat je alles ervaart, ziet, doet, alsof het je eerste keer is. Als je dan merkt dat je oren een beetje moe worden, bij een coachee bijvoorbeeld, kun je dat in je achterhoofd houden en proberen toe te passen.


Laura: Ik heb een meditatie gemaakt speciaal voor zangers. Ik merk dat soms coachees direct na het werk naar hier gerusht komen. Als ik hun dan die meditatie laat doen dan helpt dat.


Maggie: dat is grappig, ik doe dat ook.


Laura: Super! Zie we hebben enorm veel raakvlakken! We hebben beide een podcast, we mediteren… Zingen is zowel body als mind! Dat is wat veel mensen aantrekt, maar ook wat veel mensen eng vinden. Met de podcast wil ik die stap minder eng en groot maken.


Maggie: En vooral ook mensen inspireren. Zeker mensen die denken dat ze niet kunnen zingen, maar het wel graag doen. Mensen inspireren om te geloven in zichzelf. Enkel als je toondoof bent, en dat is maar 3% van de bevolking, ga je niet kunnen leren zingen.

Wat mij wel intrigeert is de andere kant, de mensen met een absoluut gehoor. Dat zijn mensen die een toon horen en meteen weten welke noot het is. Ik ken iemand die zo is en daar niks mee doet. Wat jammer! Je krijgt zo een cadeau… en doet er niks mee.


Laura: Ik denk dat het voor een zanger niet echt een cadeau is. Ik ben helemaal niet goed in noten lezen want ik kom uit het rock circuit. Dat zijn akkoorden, en daar ben ik zelfs niet goed in. Als ik bijvoorbeeld met een band repeteer weet ik niet eens in welke key mijn nummer staat. Wat ik wel goed kan is een nummer onthouden op pitch. Ik weet perfect waar in mijn stem bepaalde noten zitten. Ik kan een noot horen, ze dan zingen, maar ik kan niet een noot horen en zeggen welke noot het is zonder te zingen.


Maggie: Omdat je het voelt, en zingen is voelen.

Ik geef les zonder partituren maar vind het wel belangrijk om het te kennen, ook om te communiceren. Om te improviseren kan het ook heel handig zijn.


Laura: Daarin volg ik altijd mijn buikgevoel. Ik zeg altijd: Je hebt de denkers en de voelers en ik ben heel hard een voeler! Follow your gut! Ik geef toe dat ik soms misschien iets te weinig denk.


Maggie: Bij mij is dat omgekeerd. Ik denk teveel en misschien voel ik te weinig als ik aan het improviseren ben. Het gevoel is er wel hoor.


Laura: In the end draait het allemaal om balans. Mediteren, zingen, voelen, denken. Dat is zo interessant aan zingen als expressie. Jij bent het instrument.


Maggie: En dat is ook wat zingen zo persoonlijk maakt. Als je een foute toets speelt op de piano, dan is dat niet zo erg. Maar als je een valse noot zingt, pak je dat meteen veel persoonlijker. Maar omgekeerd is dat net hetzelfde. Als jij iets enorm prachtigs zingt, dan geef je jezelf voor een stuk bloot.


Laura: Dat maakt het ook zo moeilijk voor mensen om hun stem te accepteren en graag te horen. Een stem zit in u, dat is uw persoonlijkheid.


Maggie: Iets wat ik vind dat meer aan bod moet komen is dat het ok is om zenuwen en stress te ondervinden wanneer je voor iemand anders moet zingen.

Maggie en Laura: Terwijl artiesten daar ook mee strugglen.


Laura: Daarom hebben veel artiesten ook een artiestennaam. Beyoncé heeft een alter-ego.


Maggie: *enthousiast* Sasha Fierce!


Laura: Wat jammer is, is dat psychisch welzijn nog niet zo is doorgesijpeld als in de sportwereld. In de sportwereld heb je mental coaches, naast je sport coach. Puur voor het mentaal gegeven. Voor de druk en de stress.

Dat mis ik in de muziekwereld toch heel erg. Omdat hier ook ontzettende druk is. Ik hoop dat het zo snel mogelijk volgt. Daarom is het coaching aspect wat we doen zo goed. Natuurlijk zijn we geen mental coaches of psychologen. We kunnen enkel mensen stimuleren om uit hun comfortzone te komen.


Maggie: En samen hun groeizone gaan ontdekken! Ik maak vaak met mijn coachees de vergelijking met de tekening die we allemaal kennen van de cirkel van je comfortzone. Dat wat je wil bereiken ligt daar altijd buiten. Het is vooral gaan beseffen: hoe reageer ik wanneer ik me op die grens bevind? Vaak gaan we op een specifieke manier reageren. Stress, overdenken, analyseren en bevriezing zijn zowat de meest voorkomende. Die signalen opnemen en weten dat het ok is, is een belangrijk inzicht.


Laura: Volgende week staat er bij mij een concert op het programma. Na twee jaar moet ik zeggen dat ik ook zenuwen heb! Dat ook ik twijfel. Stemmetjes in mijn hoofd die zich afvragen of ik het nog wel kan. Op zo’n momenten grijp ik terug naar mijn rituelen. Opwarming en meditatie.

Want ik zie het zo: als je zenuwen hebt, wil het zeggen dat je erom geeft, dat het belangrijk is voor je.


Maggie: Wat mij vaak helpt is om te bedenken dat de spotlight niet op mij staat, maar op mijn publiek. Uiteindelijk draait het om hen, en niet om mij. Je geeft als het ware een cadeau aan hen.


Laura: Ik vind het enorm knap dat jij een heel koor kan leiden. Ik kan dat niet. Ik ben wel de front zangeres maar geen leider. Hoe ga jij daarmee om?


Maggie: Ik zie mij niet als leider. Ik focus mij ook niet op het feit dat er niks fout mag gaan. Het is wel mijn job om hen zo goed mogelijk te ondersteunen. Hetzelfde voor mijn coachees, het gaat niet om mij, het gaat om hen. Ik wil het beste in mensen naar boven halen. Ik geloof dat er in iedereen potentieel schuilt.


Laura: Het draait niet om de performer, maar om het publiek. Zullen we daarmee afsluiten?


YES!




5 weergaven0 opmerkingen
bottom of page