Dubbel “interview” met Maggie Gelin en Laura Groeseneken.
“Ik ben Magali, Ik heb Laura leren kennen via Instagram. Het is heel interessant dat we beiden met zingen bezig zijn, maar jouw insteek ivm zingen, Laura, is anders dan mijn insteek. Mijn insteek is vooral dat ik de opleiding van coach heb gehad en al heel lang zangles en vocal coaching geef.
Terwijl jij eerder het artiestenpad hebt meegemaakt, hè Laura?
Laura: “Dat klopt, ik zal mijzelf ook eerst even voorstellen. Ik ben Laura, ik heb mijn eigen zangschool: sing en zang bij mijn thuis en daarnaast geef ik ook online les. Mijn main focus zijn mensen die beginnen met zingen. Mensen die de eerste stap willen zetten. Ik wil zangles veel toegankelijker maken. Omdat ik zelf als veertien jarige heel erg op zoek was naar een vocal coach die mij lag, maar ik vond de drempel altijd te hoog.
Ik speelde vanaf mijn veertiende bij rockgroepjes, heel wat songs geschreven. We zijn de nieuwe lichting (zo heet dat nu) bij Studio Brussel geweest met onze band. Ik ben 5 jaar bij Ozark Henry geweest als zangeres en pianiste. Daarna ben ik mijn eigen projectje begonnen en heb ik het songfestival meegedaan in 2018. Mijn kennis komt dus vooral van op het podium. Deels ook van de lessen die ik als tiener gehad heb. Ik ben nu recent bezig met de opleiding van ESTILL voice training waarmee ik mij wil verdiepen in het wetenschappelijke deel. Al deze kennis gebruik ik om de stap voor mensen kleiner te maken. Toen ik als tiener zangles volgde merkte ik dat ik er wat schrik van had. Ik was bang dat mijn stem anders zou gaan klinken als ik zangles zou nemen. Ik had stemproblemen en daarom ben ik bezig met het wetenschappelijke, zodat ik op tijd mijn coachees ook kan doorverwijzen naar professionele hulp.
Ik werk natuurlijk ook heel hard rond spanning en mindset.
Daar connecteren we!
Magali: Ik vind het interessant om jouw pad te horen vergeleken met dat van mij. Ik ben niet op het podium begonnen. Bij mij is het begonnen bij het Studio 100 koor. Samson en Gert shows! Dus eigenlijk wel op het podium maar niet als front. Achter K3 zingen bijvoorbeeld. Of achter Mega Mindy. Ik vond het net leuk om daar vanachter te staan, als backing vocal. Ik heb tot mijn 18 in dat koor gezongen.
Wat voor mij vooral een eye opener was, waren die harmonieën en de samenzang. Op dat moment dacht ik: Dat wil ik ook kunnen. Arrangementen schrijven waar de stemmen mooi samen komen.
Zo is mijn traject wat gestart. Ik heb in Amerika gestudeerd, in San Francisco, waar ik ook in verschillende koren zong. Het idee van samenzang en harmonie zat er altijd wel in. Ik wilde er dolgraag mee verdergaan en heb mijn studies in Engeland verdergezet.
Om de dure studies wat te financieren daar in Engeland ben ik zangles beginnen geven. Daar kwam een tweede eye opener. Dit wil ik meer doen! Zien dat zingen voor iemand zoveel meer kan betekenen. Ik herken dat in de zangers waar ik nu mee samen werk. Voor sommige mensen is zingen therapie, een uitlaatklep. Ik zeg altijd dat ik geen psycholoog of therapeut ben, maar soms babbelen we een uur. In het begin voelde ik mij daar heel schuldig over.
Laura: Ik heb dat ook wel, maar daarnaast is die mindset wel superbelangrijk. Ik voel me ook schuldig omdat mijn coachee maar 15 minuten heeft gezongen, terwijl ik heel veel uitleg gegeven heb. Soms bereik je gewoon een kantelpuntje bij iemand door met hem of haar te spreken en te coachen.
Maggie: Ze komen ook met de intentie om gelukkiger te zijn, want dat is toch waarom we doen wat we doen. Zingen maakt ons gelukkig, soms wordt een coachee gewoon gelukkiger door even een babbeltje te doen.
Laura: Ik werd op een gegeven moment opgebeld door het Depot hier in Leuven, ze hadden een Depot Academy en hadden dringend een zangdocent nodig. Op dat moment had ik nog nooit zangles gegeven. Ik wilde het graag proberen en ben gegaan. Dan vond ik het zo cool om te beginnen nadenken over HOE ik eigenlijk zing. Hoe zing ik die noot, welk gevoel heb ik daarbij? Hoe leg ik dit allemaal uit. Het triggerde mij zo hard dat ik na mijn eurosong avontuur direct terug begon. Lesgeven maakt van mij een betere performer. En andersom. Was dat bij jou hetzelfde?
Maggie: Toen ik terugkwam van mijn studies (2016) heb ik een popkoor opgericht. Omdat mijn passies daar allemaal in terug kwamen. Mensen kwamen dan naar mij met de vraag hoe ze hun stem konden gebruiken om mee in het koor te kunnen. En of ik ook privéles gaf. Zo is het gegroeid.
Ik merkte dat ik iets miste. Ja ik kon lesgeven, maar er is zoveel meer dan iemand leren hoe ze hun stembanden moeten gebruiken. Ik wist niet goed hoe ik mensen emotioneel kon helpen met het zingen. Hoe leggen ze hun gevoel in een nummer, hoe kan ik ze leren hoe ze zich emotioneel moeten openstellen. Daarom ben ik een opleiding gaan volgen. Daarna ben ik mijn eigen coachings traject gestart. Er zijn intussen al twee rondes geweest. In het traject kijken we niet enkel naar het zangtechnische, maar ook naar andere zaken als creativiteit, emoties en vrijheid. Omdat het zelfvertrouwen dat je opbouwt tijdens het zingen je automatisch doortrekt naar je dagelijkse leven. Na het zien van al die positieve resultaten dacht ik: Ja hier ben ik echt voor geboren.
Laura: Ik focus mij dan wel weer meer op het technische omdat ik echt werk met beginners. Ik noem het de kleuren van je aquarel. Want je kan pas schilderen als je alle kleuren hebt. Het is leuk om ze uit hun comfortzone te halen. Ik kijk ook vanuit mijn performers eye, wat vindt het publiek interessant om naar te luisteren bijvoorbeeld. Hoe kan je niet monotoon klinken, dat soort dingen. Het gaat bij mij dus misschien minder om de mindset maar ik laat ze wel nadenken over hun eigen stem en de acceptatie daarvan.
Maggie: Mag ik eens wat vragen Laura? Ik hoor hier vaak zangers die hun stem niet graag horen, wat is jouw mening daarover?
Laura: Ik vertel dan altijd het verhaal van een spiegel. Als je in de spiegel kijkt, dan zie je je spiegelbeeld. Jij bent het gewoon om jezelf van binnenuit te horen. Als je dan plots een opname hoort dan klinkt dat totaal anders. Dat is allemaal perceptie. Tuurlijk vind je je stem niet mooi, maar je moet jezelf trainen om juist kritisch naar jezelf te luisteren. Ik vind mijn stem ook niet mooi. Maar ik ben het wel gewoon om mijzelf te horen praten in reclamespots of opnames. Dat is die training in zelfacceptatie, dat je er durft naar luisteren en kritisch zijn op een manier dat je kritisch zou zijn naar een vriend. Ik gaf mijzelf ook opbouwende kritiek. Ik vroeg mijn vader altijd om mijn optredens te filmen en bekeek ze achteraf opnieuw en opnieuw en vroeg mijzelf dan af: Hoe kan ik dit beter doen?
Maggie: Ik ben zo blij dat je dit zegt: Vaak vragen we ons achteraf af: Waarom heb ik dit zus of zo gedaan? Maar dat maakt niet meer uit. Jouw “hoe kan ik….“, is echt zo een goede aanpak!
Laura: Precies, dat is het soort coach dat ik wil zijn. Ik denk dat jij dat ook voelt. Kritische vragen stellen en vooral: het gaat over de situatie, niet over de persoon. Het is natuurlijk ook heel belangrijk dat je weet wat je aan het zingen bent.
Na een zangles voel ik mij altijd opgelucht omdat het mijn emotionele uitlaatklep is. Sommigen hebben dat met tekenen of koken, ik heb dat met zang.
Maggie en Laura: Mensen helpen is het mooist aan ons beroep.
Maggie: Ik heb coachees met straffe verhalen mogen begeleiden, zo is er iemand die zijn depressie heeft overwonnen door zingen en ene andere straffe madam die door het zingen minder last had van haar fibro. Dat is een eer!
Laura: Op het moment dat ik voor muziek koos, was ik erg zoekende, het lukte niet van de eerste keer en ik vroeg mij af wat ik verkeerd deed. Ik begon mijn stem als een handicap te zien. Ik had iets wat ik graag deed maar wist niet hoe het te gebruiken. Ik heb mij gestort op het lesgeven en minder op het performen. Vanaf dat het lesgeven goed zat, is ook mijn performance terug omhoog te gaan.
Lesgeven heeft mij mijn eigen stem terug laten herontdekken.
Maggie: Voor mij is dat ook zo. Ik kom problemen tegen die ik zelf niet echt ondervind maar ga wel steeds een manier zoeken om te helpen. Ik vind het geweldig om te blijven bijleren, die kennis te kunnen doorgeven en dan te blijven groeien. Levenslang.
Comments